Beta Testing the world!

Η “καταστροφή του τζογαδόρου” αποτελεί ένα εκλαϊκευμένο κομμάτι της θεωρίας του χάους, για να περιγράψει το γεγονός ότι σε περιπτώσεις που υπάρχουν ενδεχόμενα βάσει πιθανοτήτων, αυτά τα ενδεχόμενα δεν έρχονται ομοιόμορφα, αλλά ομαδοποιούνται. Κλασικό παράδειγμα το “κόκκινο-μαύρο” της ρουλέτας. Η πιθανότητα μαύρου ή κόκκινου είναι μία στις δύο (ΟΚ, υπάρχει και το μηδέν, άνευ χρώματος, αλλά δεν μετράει διότι σε αυτήν την περίπτωση το ποντάρισμα ξαναμπαίνει αυτούσιο, άρα ο παίκτης δεν χάνει). Παρά το γεγονός ότι είναι μία στις δύο όμως, δεν έρχεται ομοιόμορφα μαύρο, κόκκινο, μαύρο, κόκκινο, μαύρο, κόκκινο, κ.ο.κ., αλλά μπορεί να έρθουν τρία μαζεμένα μαύρα, είκοσι κόκκινα, ένα μαύρο, ένα κόκκινο. Τα δύο ενδεχόμενα “ομαδοποιούνται”, και μάλιστα χωρίς να μπορεί να προβλεφθεί αυτό, είναι δηλαδή χαοτική η ομαδοποίησή τους. Επειδή ο τζογαδόρος έχει πεπερασμένο χρήμα και χρόνο, χάνει. Το χάος είναι η αιτία καταστροφής του τζογαδόρου.

Πού κολλάει αυτό θα μου πείτε. Ε, η καταστροφή του Σιαμέτη έχει γίνει στο σπίτι μου στη Θεσσαλονίκη. Έχω έρθει για την εξεταστική. Φοιτητική άδεια από τον ΕΣ, ζωάρα, και φυσικά δεν θα μπορούσα να μην ασχοληθώ με τον σέρβερ μου, την μαλακία. Δεν είναι μαλακία server, δηλαδή είναι και μαλακία server, ένα βρωμόπισο των 200 Ευρώ είναι, ό,τι πιο φτηνό κυκλοφορούσε τότε, αλλά το μαλακία αναφέρεται στο όνομά του. malakia. Σε αντίθεση με τους Mac μου και τους δίσκους μου, που τους δίνω ονόματα συνθετών και έργων όπερας, αυτό είναι απλά η Μαλακία. Κάποια στιγμή υπήρχε και μια Σκατούλα, αλλά αυτή πέθανε γρήγορα.

Ναι, φλυαρώ, έχω καιρό να γράψω και παρασύρομαι. Λοιπόν, είχε αρχίσει να πεθαίνει ο κύριος δίσκος της μαλακίας, ένας WD 80GB, 5 χρόνων. Ντάξει με αυτό, τί να κάνουμε, δίσκοι είναι και πεθαίνουν. Δοκίμασα να πάρω backup (thanks ktolis), γνωστή διαδικασία με την κατάψυξη, αν δεν την γνωρίζετε ζητήστε στο σχόλιό σας να αναφερθώ σε αυτήν διεξοδικότερα. Το backup απέτυχε, δεν πειράζει, απλά στήνουμε το μηχάνημα από την αρχή. Το γαμώτο πάντα σε τέτοια περίπτωση είναι ο χρόνος που θα σπαταληθεί για να στηθεί το μηχάνημα. Είναι ο λόγος που χτυπιέμαι κάθε φορά που ακούω ότι το Linux είναι τζάμπα. Τζάμπα είναι, αλλά ξοδεύεις εκατοντάδες εργατοώρες για να στηθεί.

Παρελκόμενα του θανάτου της μαλακίας, το γεγονός ότι δεν έχει ιντερνετ το σπίτι μου. Διότι η μαλακία έπαιζε τον ρόλο του router, μέσω iptables. Παρελκόμενο επίσης, ότι δεν μπορούμε να ακούσουμε μουσική, γύρω στα 80GB mp3, m4a, όλα με full ID3 tags, κτλ, διότι εκτός από τον mt-daapd που είναι ήταν στημένος και στριμάρει μουσικούλα κατά βούληση, ολόκληρο το παρτίσιο (partition, παρτίσιον, παρτίσι-ο) με τα εν λόγω αρχεία μουσικής μοιραζόταν σε κάθε χρήστη του σταθερού υπολογιστή μου (φυσικά με iTunes) για να έχουν όλοι κοινή πρόσβαση στη μουσική βιβλιοθήκη, και να μην θέλουμε εκατοντάδες δίσκους λόγω διπλών κομματιών κτλ.. Ένας e-mail server που υπήρχε δεν με πείραξε, ήταν περισσότερο για εγκυκλοπαιδικούς λόγους στημένος. FTP, AppleTalk κτλ. στήνονται εύκολα. Torrent server κτλ θα στηθούν ξανά, απλά δεν είναι essential.

Εκτός από τη μαλακία, πέθανε και το aDSL modem-router. Ένα Siemens CL-110, μάλλον δεν άντεξε τις ζέστες και απεδήμησε εις την λαοκρατία των ηλεκτρονικών. Αυτό λύνεται σχετικά εύκολα, ευτυχώς η zolouiza είχε ένα D-Link (απαίσια μάρκα, αλλά στην ανάγκη…), οπότε γίνεται η δουλιά μας.

Εκτός όμως από τη μαλακία και το modem, πέθανε και το καλώδιο που οδηγεί από το σπλίτερ στο rack. Μην φανταστείτε τίποτα εξωπραγματικά rack, με ενσωματωμένα αιρκοντίσια (air-condition, αιρ-κοντίσον, το αιρ-κοντίσι-ο, τα αιρ-κοντίσι-α) και συναφή, μια ραφιέρα από το ΙΚΕΑ είναι, ακατέργαστο ξύλο. Άλλαξα τα RJ-11, δεν παίζει. Κάπου τσάκισε και πληγώθηκε ανεπανόρθωτα μάλλον και θέλει αλλαγή ολόκληρο. Αυτό είναι μεγάλη πίκρα, ποιος κάθεται να ξεκαρφώσει τις ρόκες και να περάσει καινούργιο τώρα!

Εκτός όμως από τη μαλακία, το modem και το καλώδιο, για κάποιο λόγο το εξωτερικό audio interface (η “εξωτερική κάρτα ήχου” είναι αδόκιμος όρος), μια M-Audio FW-410, δεν θέλει με τίποτα να αναγνωριστεί από τον σταθερό υπολογιστή του σπιτιού. Δουλεύει κανονικά στο φορητό μου, MacBook Pro με Leopard 10.5.4, αλλά στον Power Macintosh Digital Audio G4/667 δεν περνάει το στάδιο του bootloader, κατά συνέπεια μένει άχρηστη. Γαμήδια. Το KORG N-1 που χρησιμοποιείται ως πιάνο δεν μπορεί να ακουστεί, διότι μεταξύ αυτού και του ενισχυτή μεσολαβεί η M-Auido, η οποία παραμένει σε κώμα (και ουχί σε κόμμα, καθώς οι κάρτες τα εξωτερικά audio interfaces δεν έχουν ταξικό κριτήριο).

Το μόνο που χρειάζομαι τώρα είναι χρόνος, πολύς χρόνος. Για να φτιαχτούν όλα αυτά θέλει αρκετή δουλιά. Ωραία άδεια…